چشمِ ما عمری‌ست ای آقا بر این در مانده‌است            مثل رؤیا فکرِ دیدار تو در سر مانده‌است

نیست جز یاریِ تو، منظورِ ما از دیدنت            آرزوی یاری‌ات بر قلب نوکر مانده‌است

با تحـیّـُر گـاه‌گـاهی چـهـره‌ها را بـنگـرم            چشم‌ها خیره به هر روی منوّر مانده‌است

در پیِ رخسار تو، سرها پریشان خاطرند            از جدائی‌های تو، دل‌ها مکـدّر مانده‌است

کاش روزی شیـعـۀ دلخـواه‌تـان باشیم ما            رتـبۀ ایـمانمان از درکِ تو درمانـده‌است

کسبِ ما در نزد تو چون پینه دوزی هم نشد            وعـدۀ دیـدار مـا تا کِی مـقـدر مـانده‌است

این چه سودائی است با خود کرده‌ام در عاشقی            از تو گویم لیک، فکرم جای دیگر مانده‌است

عـده‌ای رفـتـند تا مـقـتـل ز هیئت‌های تو            چشم ما مبهوت بر محراب و منبر مانده‌است

هان! شهیدان، راهِ صد ساله به یکشب رفته‌اند            دل هنور از راهِ خوبان صد برابر مانده‌است

کـربـلا راهِ مـرا نـزدیک کـرده بـا شـمـا            از میانبُر آمدم، یک دَم به لشگر مانده‌است

وعــدۀ مـا شـد سـتــونِ آخــرِ راهِ نـجـف            اربعین تا کـربلا یک دیـدۀ تر مانده‌ است